Nie wszystkie spółki osobowe mogą prowadzić Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Możliwość ta zależy zarówno od nieprzekroczenia limitu przychodów w poprzednim roku, jak i od składu spółki.

 

Przypomnijmy, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (z zastrzeżeniem dotyczącym podatku liniowego). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Te zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Obowiązek ten dotyczy wskazanych przed chwilą podmiotów jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Kluczowym przepisem jest ustawa o rachunkowości, która w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 2a stwierdza, że jej przepisy (czyli między innymi obowiązek prowadzenia pełnej księgowości) stosuje się do:

1) spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;

2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro;

2a) przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, jeżeli na dzień poprzedzający dzień otwarcia spadku prowadzone były księgi rachunkowe.

Zatem np. spółka jawna musi prowadzić księgi rachunkowe, gdy jej przychód netto osiągnięty w poprzednim roku podatkowym ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniósł równowartość 2 000.000 euro w przeliczeniu na złote polskie, a jej wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Ale – co istotne - spółka jawna jest zobowiązana prowadzić księgi rachunkowe jeśli jej wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, bez względu na wartość osiągniętego przychodu.

Ustawa o PIT wymienia enumeratywnie podmioty, które mają wybór (przed osiągnięciem limitu) – prowadzić PKPiR czy księgi handlowe.

Jeśli wspólnikami spółki są zarówno osoby fizyczne jak i prawne to nie spełnia ona wymogu bycia spółką osób fizycznych i w konsekwencji nie może prowadzić PKPiR.

Redakcja podatki.biz

https://www.podatki.biz